سر پرائیز

ماں دا فون جدوں وی آونا
مڑ مڑ پچھدی رہندی سی
پت گھر کد آویں گا
میں ٹال مٹول جیہے کردا رہندا
ماں ہلے تاں کم بڑے نیں
سوچاں گا
دیکھاں گا
ویہل لگو تے آواں گا
جد وی گھر نوں جاون لگنا
اُگھ سُگ وی نہ لگن دینی
چپ چپیتے تر پینا
سفر ہمیشہ رات دا کرنا
تڑکے تڑکے اُپڑنا
پنڈ نوں جاندے کھالے لیہہ کے
کھیتاں وچ دی ڈنڈیے ڈنڈیے ہو پینا
پولے پیریں گھر وچ وڑھنا
ویہڑے اندر نِم دے تھلے
منجی ات٘ے
بیٹھی ماں نے دیکھ کے بھجنا
جداں نھییری تے لم٘ی سرنگ وچ
بھلے ہوئے نوں روشنی لبھے

پت۔۔۔۔۔۔ دس کے آیا کر۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اک٘و دم اینی خشی سنبھال نھیں ہندی
تے میں گل لگ کن وچ بولنا
"سرپرائیز"
----------------------
ہن ورھیاں پچھوں اوسے گھر وچ آیاں جد تے
اوہی ویہڑا اوہی تھاں سی
نِم دی ٹھنڈی چھاں نہیں سی
منجھی ات٘ے ماں نہیں سی
بیتیا ویلا نٹھ کے آیا
گل نال لگ کے کن وچ بولیا
سر پرائز
تے میں رو رو آکھن لگا
ویلیا دس کے آیا
اک٘و دم ایہنا دکھ سنبھال نہیں

فردیات

ساڈے ورگے نازک دل دے لوکاں نوں
نفرت کرنی نہ ہی جرنی آوندی اے

اکلاپے وچ جینا سکھ لئو جے کجھ کرنا تے
ساتھ بہانے لبھدے سہارے بے وس جیون ہارے لوگ


مٹھے لگی پیند کھٹی دی اثر تے ہونا سی
چہرہ مہرہ سجناں ورگا اندروں ویری ہوگئے آں

بھاویں لکھ من شکر کھائیے سانوں لگنی نہیں
رگ رگ دے وچ زہر سمایا زہری ہو گئے آں

نک٘ے بر دے کپڑے ورگے دن نیں ساڈے

نک٘ے بر دے کپڑے ورگے دن نیں ساڈے
جنج وی کترو کم نوں پورے آوندے نھیں
اج دے کم نوں کل تے پاوندے پاوندے لوک
سچیں ن٘کے رہ گئے عمر لکاوندے نھیں

اک گیان - بچ٘ے

کچے دھاگے نالوں کچے رشتے نوں سانجھ ودھا لوہا کر سکدے ہاں

اٹھ وے منا بیگانیا دھنا

اٹھ وے منا بیگانیا دھنا کاہدا مان تران
تن دا ماس ہے خورے کس دا، خورے کس دی جان

اپنے ہتھ وس کجھ وی نہیں اے پل٘ہ جھاڑ دے سائیاں
چاہے مٹی ہیٹھاں دب دے چاہے ساڑ دے سائیاں

مولی گھل گھل مٹی ہووے مونگرے نسردے جان
جیوں جیوں اپنے پیریں ٹردے تیوں تیوں وسردے جان

کسے دا خون کسے وچ دوڑےکس وچ کس دی باس
کون کھلاوے پالے پوسے، کون ہنڈاوے ماس

ہوند

مائے نی مائے ساڈے دیس دیاں حاکماں نیں
دت٘ی ساڈی ہوند مکا

ساڈیاں مونہاں چ تن٘ی بولی لکھنئو والی

اکھاں ات٘ے کھوپے دت٘ے لا
بابیاں تے صوفیاں دا درس بھلا کے لوکاں

گھر گھر ات دت٘ی چا

مٹھیاں دے بوٹیاں نوں کھٹیاں دی پیند ہووے

مٹھے کد٘اں رہن بھلا؟

مائے نی مائے ساڈے دیس دیاں مالکاں نیں
دت٘ی ساڈی ہوند مکا

صدق دے پینڈے

صدق دے پینڈے تریے جد وی، پیریں پیندیاں تھوڑاں
رشتے سانگے راہ وچ کھڑدے، روڑے بن دیاں لوڑاں

صدق دے پینڈے رات ہنیری منزل نال نصیباں
کجھ تاں وقت دے ہیٹھاں آ گئے کجھ مراوائے رقیباں



صدق دے  پینڈے جاندے جیہڑے سیس تلی تے دھردے
جیون جوگے صدق لئی جیندے صدق دے نام تے مردے


صدق دے  پینڈے عمروں ملیرے دیہہ آئی ترکالیں
صدق دی منزل مارو تھل ہے محمل مول نہ بھالیں

















دیہہ = body , existence

اکلاپا

ساتھ سہارے لبھ لبھ ہارے اکلاپا گل لایا

آپے اپنے گل لگ روئے - آپے چپ کرایا



پت گھلدے رہے پیسے تے دوائیاں
ماں نوں اکلاپا کھا گیا