مٹّیے

مٹیے
============

مٹیے امب تے بوڑھ سی بیجے
اُگے رنڈ پردھان
پنجاں پانیاں وچ پلیتی؟
جاں تیرے وچ کان؟
ماساں وچ غدوداں پھٹیاں
لگّیاں ہوند مکان
ددھاں ورگےساڈے مُکھ تے
موہکے کالک لان
رانجھیا بھُلّیا، گھر نوں آ جا
چھڈ ونجلی دی تان
ساڈے درد نوں پگّے جیہڑا
گا کوئی ایسا گان

اردو پنجابی دی سوکن

اردو پنجابی دی سوکن

ਉਰਦੂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਸੌਕਣ
ایس لئی اردو سُندا نئیں
 ਇਸ ਲਈ ਉਰਦੂ ਸੁਣਦਾ ਨਈਂ
 نال شریکاں رل جے بہیے
ਨਾਲ਼ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਰਲ਼ ਜੇ ਬਹੀਏ
فیر شریکا پگدا نئں

ਫ਼ਿਰ ਸ਼ਰੀਕਾ ਪੁੱਗਦਾ  ਨਈਂ

بیج اساڈا مٹی دبیو، اسیں تلّیاں تے ناں جمدے

بیج اساڈا مٹی دبیو، اسیں تلّیاں تے ناں جمدے
ساڈے سِر احسان نہ دھریو، ، سانوں بخشے مان نہ پچدے
اسیں آکاس دی بیل دے وانگوں ، منگواں رس ناں چوساں گے
اگاں کے تاں مٹیاندروں، نئیں تاں مٹی ہو جاں گے

سسیے

سسیے پُنوں کھس جاندے نیں
ریت سمے دی ماڑی
لوبھ دے پنچھی اڈ جاندے نیں
ویکھ لے مار کے
سسیے شہر بھنبھوڑ نہ چھڈیں
تھل راہاں وچ پیندے
کیچم شہر دا دسن جیہڑے
وچ سورگاں رہندے
سسیے ماپے وی چھڈ جاندے
جاندی توں مر جانی
فیر وی کملی رڑھ پھڑ جانی
کردی ایں من مانی
سسیے ڈور مقدر والی
کھچدی دھوندی پھردی
عشق پریت بہانہ بندے
گل مرنے تے مُکدی
=========

پنڈ دے واسی

----
جس مٹی دے اندروں اگے،
کھیڈے جیہدے اُتے
اوسے مٹی نوں فر وایا
نٹھ نٹھ کمّیں جتے
اوسے مٹی گھر وسایا
آکے جوبن رُتے
اوسے پنڈ دی مٹی آخر
سِر تے لَے کے سُتے

ڈُبنا جد تک دم سینے وچ،ترنا جد مر جانا

وقت عجب بے انت سمندر، ڈُبنا تے تر جانا
ڈُبنا جد تک دم سینے وچ،ترنا جد مر جانا
==========================
اپنی عقل تے مان نہ کریو، عقلاں دھوکے بازاں
بہتی اُچّی کونج آڑی جوم پھڑ لی سو شہبازاں

مٹی دی عرضوئی

لوکو دسو وِچ نصاباں
ایسا کی ہے لکھیا
جیہڑا پڑھیا رُڑھ پُڑھ جانا
نال شریکاں ملیا
جوں جوں بال جماعتاں پڑھدے
اوں اوں وسردے جاندے
مولی مولی گھل گھل مٹی ہووے
مونگرے نسردے جاندے
پیڑھ مری نوں سمجھے جیہدی
کُکھ سنپولیے جمدی
ککھوں جمی نسل کنسلی
ککھ نوں ہی مڑ ڈنگدی
ملم ٹکور نوں تھاں ناں سُجھے
وجھیاں گجھیاں ماراں
برہوں ماری ناری وانگوں
ڈھڈ تے مُکیاں ماراں
علم تہاڈا جہل توں بھیڑا،
نیریوں کالے سویرے
ان پڑھ رہ گے جیہڑے ایتھے
اوہی پُتر میرے

جیون ویہڑے پیر نہ پایا

عمرہنڈا لی بوہا تک تک
جند سکنے نوں آئی
جیون ویہڑے پیر نہ پایا
گل مکنے نوں آئی

ڈھڈ دے بھٹھ نوں جھوکدے رہندے
دل کملا کس پاسے
سُپنے نیراں دے وچ گھل گے
ہاواں پھُوکے ہاسے

درد مرے دی ریت نہ کوئی

درد مرے دی ریت نہ کوئی
بے سیرت بے عقلا
اندروں اندریں وڈھ ودھ کھاوے
بے صورت بے شکلا
لوکی مایا مایا کردے
سانوں مایا راس نہ آوے
روڑھی ورگی جنت اوہو
جتھے تیری باس نہ آوے
ساڈے سرِ تے بھار ہے سِر دا
کیہڑا ساڈا درد وڈاوے
مٹیوں چلے مٹی منزل
ویکھو مٹی کد بلاوے

اسیں بوٹے پاٹے پانیاں دے

ساڈی جڑ نوں وڈھدے نالے
ਸਾਡੀ ਜੜ ਨੂੰ ਵਢਦੇ ਨਾਲੇ
پیند بیگانی کردے
 ਪੇਂਦ ਬੇਗਾਨੀ ਕਰਦੇ
 ویکھ لے مٹیے  باغ دے مالی
 ਵੇਖ ਲੈ ਮਿੱਟੀਏ    ਬਾਗ਼ ਦੇ ਮਾਲੀ
  کِنج بے ایمانی کردے
  ਕਿੰਜ ਬੇ ਈਮਾਨੀ ਕਰਦੇ
 ساڈی کونبل پت بیگانہ
ਸਾਡੀ ਕੂੰਬਲ  ਪੱਤ ਬੇਗਾਨਾ
جر نئیں ہونا ساتھوں

ساڈے پھل وچ ست بیگانہ
ਸਾਡੇ ਫਲ ਵਿਚ ਸੱਤ ਬੇਗਾਨਾ
جر نئیں ہونا ساتھوں
ਜਰ ਨਈਂ ਹੋਣਾ ਸਾਥੋਂ 
ربّا ساتھوں جر نئیں ہونا
ਰੱਬਾ ਸਾਥੋਂ ਜਰ ਨਈਂ ਹੋਣਾ
سُک جائیے تاں چنگے
ਸੁੱਕ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਚੰਗੇ
نسلوں کنسلے ہون توں پہلاں
ਨਸਲੋਂ ਕਨਸਲੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
 مُک جائیے تاں چنگے
ਮੁੱਕ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਚੰਗੇ

=====================
اسیں بوٹے پاٹے پانیاں دے
ਅਸੀਂ ਬੂਟੇ ਪਾਟੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ

ماں بولی

موتیاں جیہے بول انملّے، کوڈیاں دے بھا  بیچن
گھر دی بالی چھڈ کے کملے، اگ بیگانی سینکن

تیرا دکھ ہے بے اندازہ، گیت نئیں پُگدے میرے
واہ نی مائے قسمت تیری، تینوں نند دے پُتر تیرے

پنجابی زبان دی اردو نوں بینتی

دُدھیں ناہویں گود کھڈاویں میں دوکھی نہ تیری
پتر میرے موڑ دے مینوں، ایہہ عرضوئی میری

مال پرایا پچدا ناہیں، سچ سیانے کہندے
در در جا کے مل جو مارن، بے گھر بے در  رہندے

اپنے گھر نوں سانبھ نی اڑیے، چھڈ دے خصم پرائے
لوکاں پچھے بھجدے جیہڑے، رہندے نِت تِرہائے