ماں بولی پنجابی دا بین

 جیہدے راہیں
سوچ پُنگری
لفظ اگّے سی
جیہدی انگل
پھڑ کے بچپن
پار ننگھے سی
باتاں پیہ دیاں
ماں دی لوری
چوری ورگی سی
دادی بولے
بول مٹھے
مصری گھلدی سی
"
آکھدی سی
پاکھدی سی
سائیں
بٹیریا وے
راجے کھیتاں
ول کدے ناں
جائیں بٹیریا وے
راجے کھیتاں وچ شکاری
جال رکھے نیں
ٹاہلی بیٹھے
بچے تیریاں
راہاں تکدے نیں
توں نہ منیا
توں نہ ٹلیا
چھڈ کے ٹر گیوں
وے
راجے کھیتاں
دے شکاریاں
ہتھے چڑھ گیوں
وے
ٹاہلی بیٹھے
بھکھے بچے
راہاں تکدے نیں
میہنہ پوے تاں
بھجدے نیں
راتیں ڈردے نیں
"
اکھاں موہرے
لفظ میرے
مردے جاندے نیں
بچ گئے جو
سہکدے نیں
ڈردے جاندے نیں
بلھے وارث دے مجاور
جان والے نیں
اردو ہندی والے نادر
آن والے نیں